Ek het my AM vir die 1ste keer in meer as ‘n jaar gesien. Dit was nie beplan nie.
Ek het oor die laaste paar maande begin dink ek sal dit kan hanteer as dit moet gebeur en tot my skok kon ek nie. Ek het in die binnekant heeltemal uitmekaar geval.
Maar my liefste Here hou Sy beloftes. My het my nie verlaat nie, net soos Hy belowe.
Die oomblik wat ek uitmekaar geval het, het Hy oorgevat. Sy woord en die beginsels wat ek by RMI geleer het en wat in my hart gebêre het, het lewend geword.
Ek was swak en kon niks hanteer
of weerstaan nie maar My liefste Here was in beheer. Ek het niks gedoen of gesê wat my vlees vir my geskreeu het om te doen nie.
Vriendelikheid was op my tong (En nee, ek sou dit nie kon regkry sonder God nie), en ek het saam met my Liefste Here aan my sy weggestap sonder ‘n woord of om in te gee aan my eie begeertes.
Ek het meer as dit geleer deur die beproewing waardeer ek moes gaan.
Ek het geleer dat ek niks is sonder Hom nie, niks kan doen sonder Hom nie, en dat Hy werklik in beheer is! Al het ek hierdie geleer, het ek maar steeds hierdie ding in my hart gehad dat ek tòg ‘n verskil kan maar deur my woorde en aksies. Nou wèèt ek, ek kan nie en ek mòet alles oorgee aan Hom!
My hart is seer maar ek het vrede. En vandag wil ek my liefste Here dank, loof en prys vir dìe beproewing wat ek moes deurgaan. Ek sou dit nie anders wou gehad het nie. Nou is ek nèt Syne.