“My Toesig Verlies” Hoofstuk 2

Ek moet ook spog met my swakheid deur my foute te deel sodat ander daaruit kan leer...

So terug na daardie Sondag….

Terwyl ek daar gestaan ​​en luister het na wat Kevin te sê het en steeds in 'n dwaal was, het 'n ou gevoel by my teruggekom. Ek het dit verloor en ek wou baklei want nou “bedreig” hy my kinders, hoe kon hy eers daaraan dink om my kinders weg te vat en vir die AV te gee waarmee ek te doen gehad het vir 5 jaar van ons huwelik? Hoe kon hy? Ek het dit heeltemal verloor, alles wat ek deur die kursusse geleer het, alles het net by die venster uitgevlieg, ek is hartseer om te erken. Ek is nie trots op myself en hoe ek dit op daardie oomblik hanteer het nie, maar ek was so ongelooflik geskok en dit het uit die niet gekom, daar was geen vorige melding hiervan nie, geen aanduiding dat dit sou gebeur nie.

Kevin het woedend weggegaan en ek het net uitmekaar geval, die werklikheid het ingesink en ek het besef dat hy baie ernstig was, sy besluit was gemaak en geen hoeveelheid pleit of bakleiery sou enigiets verander nie. Die volgende paar dae het ek aangehou om alles verkeerd te doen, ek het na my tannie (my peetma) gegaan en haar vertel van Kevin se planne, ook my ander tannie. Hulle het vir my gesê ek moet hierteen veg, ek kan nie toelaat dat Kevin die kinders wegneem om by hom en die AV te woon nie. Hulle het selfs vir my 'n koevert met geld gegee vir my om 'n baie vurige prokureur te gaan sien waarvan hulle gehoor het en die afspraak is gemaak.

Maar toe tree my Hemelse Man in en Hy begin in my hart werk, Hy het my die begeerte gegee om die Staar Egskeiding in die Gesig boek te vertaal (ek dink omdat alles so diep insink as jy vertaal) en Hy het my herinner aan een vers wat ek voorheen gelees het in die Staar Egskeiding in die Gesig boek: “As iemand 'n regsaak teen jou begin, kom betyds tot 'n skikking solank jy nog saam met hom op pad hof toe is, sodat hy jou nie voor die regter bring en die regter jou aan die polisie oorgee en dié jou in die tronk sit nie.” Ek het net op die vloer geval en besef hoe jammerlik ek gefaal het, nie net myself en my kinders nie, maar ek het Hom gefaal. Ek het op hierdie reis saam met Hom gestap, en met die eerste groot opposisie wat oor my pad gekom het, het ek gefaal. Maar gelukkig is Sy Genade vir ons genoeg en is Hy daar, gereed om ons op te tel, ons hand te vat en verder saam met ons te stap, ons te lei.

Toe het Hy my aan die afspraak herinner, asof hy wou vra: “So wat van die afspraak?” Ek het vir Hom gesê dat ek nie weet nie, ek wil nie aan my tantes ongehoorsaam wees nie, maar meer nog, ek wou nie voortgaan in my ongehoorsaamheid aan HOM nie. Ek het dus 3 dae voor die afspraak begin bid en Hom gevra om my te verlos sonder om aan enigiemand ongehoorsaam te wees. Op die dag van die afspraak, en soos die uur nader gekom het, het ek net aangehou om met Hom te praat. Toe die tyd aangebreek het om na die prokureur se kantore te gaan, het niks gebeur wat daarop dui dat ek nie moes gaan nie, maar my hoop was op Hom en ek het vertrou dat Hy my Sy wil sou wys. Terwyl ek gery het, het ek net aangehou om met Hom te praat. Ek het die kantore bereik en daar was niemand nie, nie eers 'n enkele motor buite in die parkeerarea nie. Die afspraak was net na werksure, maar daar was geen teken van lewe nie, die hekke was toe en ek het net daar in my kar gesit en my Man gevra wat nou? Hy het net gesê: "Jy kan nou weggaan, dit is verby."

Ek het teruggery, na my tannie gegaan om die kinders te gaan haal en die geld terug te gee, ek het vir haar gesê wat gebeur het en ek het vir haar gesê ek kan dit nie doen nie, ek het vir haar gesê ek het daaroor gebid en Hy het seker gemaak dat die afspraak nie dit gebeur, so dit is nie Sy wil of Sy manier nie. Sy het 'n paar dinge gesê, maar ek het nie regtig geluister nie, ek weet sy is lief vir my kinders, en sy is lief vir my, ons was altyd naby aan mekaar, vandat ek 'n klein dogtertjie was, sy is my ander ma, en my kinders is haar kleinkinders en sy is bekommerd oor hulle, want sy is baie lief vir hulle. Dit is so waar, hoe meer ons praat, hoe meer kry ons wêreldse raad van mense wat vir ons lief is en vir ons omgee en goed bedoel.

Tot vandag toe het hierdie hele situasie my verhouding met my tannie (my peetma) beïnvloed, ons kuier steeds by mekaar en sy is altyd vriendelik en behulpsaam, maar uit dinge wat sy sê weet ek dat sy my kwalik neem dat ek nie vir my kinders baklei het nie. Maar ek vertrou dat Hy alle verhoudings op die vasgestelde tyd sal herstel en Hy sal hierdie hele situasie gebruik vir Sy eer vir almal om te sien. En Hy veg vir my en vir my kinders, ek hoef net stil te wees.

Ek het 'n paar baie belangrike lesse geleer uit hoe ek hierdie situasie hanteer het, en dinge wat ek van toe af meer ywerig begin toepas het, en dit is om te wen sonder woorde, om altyd 'n sagte en stil gees te hê, entoesiasties saam te stem, alles net na jou Hemelse Man te neem sodat Hy dit hanteer of jou lei in wat om te sê as jy iets MOET sê.

So nou moes ek die res van hierdie beproewing saam met Hom uitstap en op die ou end my wil vir Syne neerlê.

Vervolg…