HERSTELDE Huweliksgetuienis: “Ek het geen beheer oor myself gehad nie”

Helen, hoe het jou herstel eintlik begin?

Prys God dat Hy my op hierdie reis begin het, daar is geen beter plek om te wees as terug op 'n pad na Hom toe nie! Ek is gebore en grootgemaak in 'n geloof gevulde gesin en het gesien hoe soveel gesinne rondom my uitmekaar val gedurende my kinderjare. Sonder om eers te besef, het ek 'n sterk, onafhanklike, alwetende feminis geword. Ek het alles van diegene rondom my verwag en toe ek op die ouderdom van 17 met my aardse man begin uitgaan het, het ek hierdie gevoel van mag en manipulasie oor hom gehad wat ek vir liefde verwar het! Ek het gedink dit is hoe ek geweet het hy het my lief, deur aan my oor te gee in alles wat ek gevra het. Wel na 'n paar jaar van op- en af-uitgaan, het ons saam begin bly, nog 'n groot fout. Maar ek was toe so koud en gehard dat my leuse was "Sal nooit trou, nooit kinder hê nie". En op een of ander manier het ek steeds werklik geglo dat ek God liefhet en Sy wil doen. Op 'n dag, uit Sy eie begeerte om getroud te wees, het my aardse man tot bekering gekom as 'n teken dat hy met alles in was, dat hy regtig in die huwelik glo en regtig met my wou trou! My gesin was gebroke maar sy ouers was nog getroud. En so het hy my oortuig en ek het begin om huweliksvoorbereiding toe te gaan. Dames, alhoewel ek nooit in God se bestaan ​​getwyfel het nie en 'n Godgegewe geloof gehad het, het ek nog nooit God se liefde gevoel nie. Wel daar tydens daardie huweliksvoorbereidingsklasse, het God op een of ander manier my hart beetgekry. Ek het toe geweet, voor ek getroud is, dat ek alles verkeerd doen. Maar met hierdie vuur binne-in my, het ek begin om my aardse man te probeer verander, nie myself nie. Ek onthou dat ek selfs 'n paar maande voor die troue vir hom gesê het, opreg, dat ek verander het en dat hy nie meer die persoon is met wie ek sou kies om my lewe deur te bring nie. Ek wou nou 'n gesinslewe hê, ek wou kerk toe gaan, aktief in die kerk wees. Maar hy het my oortuig dat hy my liefhet, maak nie saak wat nie en ons het getrou. Ons huweliksnag was 'n ramp.. ons wittebrood, 'n ramp. Al waaraan ek kon dink, was hoe my versoeke nou God gesentreerd was en Gary nie meer alles doen wat ek gevra het nie! Ek het selfs meer 'n fariseër geword, eiesinnig, luidrugtig, kwaad en die ergste van alles, opstandig en oneerbiedig teenoor my aardse man en my Hemelse Man. Ek het ongeliefd gevoel en kon nie sien hoe om albei lewens te leef nie. 6 Maande aan, ons was ver en hy was reeds op soek na liefde elders, en ek wou 'n egskeiding hê. Maar ons het na berading gegaan en hoewel ons albei wou hê dit moet werk, het ek nie geweet hoe om te verander nie. 3 Kinders en 7 jaar later het ons mekaar so gehaat. Ons het baie gevegte gehad, stille behandeling, niks wat hy gedoen het was ooit genoeg nie. Ek het rondgegaan en ons probleme met ander gedeel en deur sy foon gekyk en hom toe geflous om 'n konfronterende sit te sit oor wat ek gevind het. Ek het selfs 'n lys gehou van alles wat my aardse man moes verander, hoe verskriklik! Eendag het ons probeer om my aardse man se verjaardag te vier en gaan eet. Ons het niks gehad om te sê nie, en nadat hy vroeg huis toe wou gaan, en ek uiteindelik ontplof het. Toe het hy ontplof en hy sê vir my hy is nie gelukkig nie en wil uit. Daardie dag het my wêreld in duie gestort.

Helen, hoe het God jou situasie verander, terwyl jy Hom heelhartig gesoek het?

Na daardie aandete kon ek nie asemhaal nie, ek het nie geweet wat om te doen nie. En die mooi ding is dat God my voorberei het. Ek het reeds weer geleer dat ek nie die vrou was wat ek geroep is om te wees nie. En ek het geweet watter aksies ek moes doen, maar my emosies sou oorneem en ek het geen beheer oor myself gehad nie. Ek het al 'n paar maande probeer en God gesmeek om my te wys hoe om lief te hê, wat liefde is, hoe moet ek dit vind, en hoe gee ek dit. Mense het aanhou probeer om my te vertel, maar ek was blind. Die res van daardie week het ons aanhou probeer praat wat my aardse man probeer sê het. In 15 jaar het hy nooit een keer sleg van my gepraat nie. En nou het ek gehoor ek was te beheersend, manipulerend, eiesinnig… en ek verstaan ​​nie. Oor die volgende maand het ek begin hulp soek, radiostasies ingeroep, 'n paartjie in die Kerk gesoek om my te lei en ek het SO hard probeer om stil en kalm te wees. Om te probeer verstaan ​​wat Gary sê. Ek het begin joernaal maak en op papier probeer uitvind wat verkeerd geloop het. Bietjie vir bietjie het God vir my begin wys hoe om te laat gaan, al is dit nie wat ek dit sou genoem het nie. Ek het probeer om Sy wil te aanvaar met die wete en vertroue dat Hy 'n plan het. Die egpaar het my gehelp en na 'n Christen/Katolieke berader te gaan. Ek het self gaan leer. Ek wou verstaan ​​hoekom ek gedoen het wat ek gedoen het. En wat anders het my aardse man my nie vertel nie. Ek wou myself sien soos ek regtig was. Maar al wat die berader probeer doen het, was om my te oortuig egskeiding was ok en normaal. Hy het my probeer leer om myself te beheer! Na daardie tweede besoek het ek die eerste belofte wat ek aan God gemaak het in my herstelreis verbreek. Ek het my aardse man uitgeskop. Ag dames, julle weet nie hoe dit my aardse man vernietig het nie. Hoe dit my kinders vernietig het nie. Hoe dit my vernietig het nie. Ek het probeer om dit te stop, om met my aardse man te praat. Maar dit was te laat. God het dit gebruik om my te laat sien wie ek was.

Helen watter beginsels, uit God se Woord (of deur ons hulpbronne), het die Here jou tydens hierdie beproewing geleer?

Joernaalinskrywing na joernaalinskrywing het ek begin besef dat die moeilikhede die lig was wat God op wie ek was skyn. Ek het bietjie vir bietjie begin verstaan ​​wat my aardse man vir my probeer sê het. Maar nou was hy nie meer bereid om te praat nie, nie meer bereid om aan dinge te werk nie. Ek het tyd nodig gehad om my gedagtes skoon te maak en op God te fokus. So ek het vir 'n naweek-toevlug gegaan en daar besef hoeveel ek gedink het ek is beter as ander. Ek het besef hoeveel ek myself vir ander verberg en hoe dit intimiteit saak maak. Hoe anders kan ek 'n verhouding hê as ek nie bereid is om oop te maak en kwesbaar te wees nie. Ek het gesien hoe bang ek was om ongeliefd te wees en hoe dit my verhoed het om te kan sien waardeur my aardse man gaan. Dit was daardie week dat die egpaar van die Kerk vir my die boek "Hoe God jou huwelik kan en sal herstel" gestuur het. Ek het al my energie en tyd spandeer om daardie boek op my foon te kry en ek het gelees so vinnig as wat ek kon! Ons was toevallig met vakansie, 'n vakansie wat ons as 'n gesin beplan het waarheen Gary nie gekom het nie. Dit was SO seer, ek het die meeste van die tyd gevoelloos gevoel. Maar ek sou vroeg opstaan ​​om te bid en te lees. En meer en meer het God vir my begin wys hoeveel pyn en seer ek veroorsaak het en Hy het my gewys hoe pragtig my aardse man my liefgehad het toe ek SO onbeminlik was. Deur RMI het ek geleer hoe liefde in aksie eintlik lyk. Ek het geleer om stil te wees, stil te wees. Ek het besef hoe meer tyd ek spandeer het in gebed, vas en lewe in dankbaarheid, hoe meer was ek gevul met liefde. Toe was ek in staat om daardie liefde aan my kinders, aan Gary en aan diegene rondom my te gee. Nie een van die veranderinge was oornag nie, maar hulle het elkeen gebeur sonder dat ek eers geweet het. Hoe pragtig en sagkens werk God wanneer ons Hom soek en probeer om alles te gee wat ons het. Ek onthou wat my eerste lofverslag moes wees, was so eenvoudig, maar 'n moeilike les vir my. ’n Paar weke nadat ek die boek gelees het en nog meer probeer los het, en die beginsels van stil en saggeaard wees toegepas het, het ek bedagsaam probeer wees. Die eerste verandering wat hy opgemerk het, was dat ek aangehou het om nuwe koeldrank in die yskas te sit elke keer as hy dit drink. Dames, my aardse man was geskok. Hy het heeltyd gevra hoekom was ek nie eiesinnig nie, hoekom is ek vriendelik, hoekom sit ek koeldrank in die yskas. Nog 'n beginsel wat gehelp het, was om toe te gee aan my Hemelse Man se gesag deur toe te gee aan my aardse man. Ons het oor soveel klein dingetjies baklei en een vir een het ek hulle almal neergeskryf en gewerk om dit almal te verander. Ek het ook gevas, soms doelbewus en soms kon ek nie eet nie, maar ek het ook gevas van praat. Ek het geleer om na Gary in die oë te kyk en sou selfs hurk sodat ek myself sou herinner dat ek nie bo my aardse man is nie, maar dat hy die hoof van die huis is. Ek het geleer as ek net glimlag en nie reageer nie, sal hy die meeste van die tyd net self antwoord! Ek het geleer dat in oomblikke waar my aardse man vir my gevra het om hom te lei as ek stilbly, my Hemelse Man direk met sy hart sou praat alles wat ek sou gesê het, maar Hy het dit gesê, Gary het dit geglo! Hoeveel sal God vir ons doen, en wil Hy vir ons dit doen as ons net uit Sy pad beweeg!

Helen, wat was die moeilikste tye waardeur God jou gehelp het?

God is so volmaak en weet presies watter stryd ons elkeen kan hanteer en wanneer. Deur hierdie hele tydperk het die kinders nooit geweet dat my aardse man nie meer by die huis woon nie. Alhoewel dit 'n pragtige geskenk was, was dit soos konstante daaglikse verwerping om Gary elke dag by die huis te hê wat ek eers gedink het "voorgee" is om 'n gesin te wees en hy elke aand weer gaan, aand na aand. Dit het gevoel asof hy my oor en oor los. Maar selfs toe, die tweede wat ek na my gebedskas toe hardloop om God te loof, het dit amper gelyk asof daar geen pyn meer was nie! Die moeilikste oomblikke vir my was om myself te sien, die pyn te sien wat ek veroorsaak het en te weet ek het hom uitgeskop. Dat die kinders gesukkel het, want al was pappa saans by die huis, was dinge nie dieselfde nie. As ek dan enige foute sien wat ek sou maak, hoeveel hulle my aan die begin sou pynig. Ek sou nou dink ek sal nie herstel word nie!! Maar ek het geleer dat dit ook die duiwel se plannetjies is om ons van vrede in ons gesin te weerhou. God is groter as enige fout wat ek maak en Hy het niks van my nodig nie, maar Hy wil wel sien dat ons aanhou probeer. En wanneer dit tyd is, help Hy ons! Nog 'n moeilike oomblik was toe ek uitvind van die ander vrou, dit was 'n aaklige oomblik. Kyk hoe hy die kinders neem om Vadersdag sonder my te vier. Met die wete dat Gary haar geneem het om sy familie te sien, en hierdie een het baie naby aan ons herstel gebeur. Deur die hele skeiding het hy ons nooit laat weet sy bestaan ​​nie, sy familie het dit per ongeluk laat glip. En daar het ek my tweede belofte gemaak, om te glo wat my aardse man sê en om God dit te laat uitbring as dit Sy wil was. Eendag toe ek hom gesien het, het hy haar op 'n video-oproep geplaas sodat sy die kinders kon sien. Hy het nie besef hy het die foon na my toe gehad nie en toe ek dit draai om mooi te kyk omdat ek nie verstaan ​​hoekom 'n vrou se gesig daar was nie, het hy dit vinnig na homself teruggedraai en was erg wanhopig. Op een of ander manier het God dit reggekry om my te laat glimlag en vriendelik te praat en ek het geen pyn gevoel nie! Hy het my aardse man verpletter en hy was dae lank in beroering.

Helen, wat was die “keerpunt” van jou herstel?

Ek wou SO graag vir God meer begeer as Gary, maar Hy kan altyd vertel wat in ons harte is. Na 'n paar maande van vroeg opstaan ​​ELKE dag om te bid, myself te baklei om my gedagtes op Hom te hou, teen my begeertes om selfsugtig te wees en te oefen om vir my huis te sorg, vir my kinders te sorg, om aandag te gee en te luister wanneer my aardse man wou praat, stilbly wanneer hy dit gedoen het, om aan al my aardse man-voorkeure toe te gee, het ek uiteindelik begin om nie net my situasie te laat gaan nie, maar ook my nadenke. Van my denke is dat ek nie goed genoeg is, of mooi genoeg nie, of bekommerd dat dinge nie perfek gaan nie of dat die huis nie perfek was nie. Ek het 'n stilte begin kry wat ek nie kon verstaan ​​nie. Ek het in die huidige oomblik begin leef en regtig by die mense om my te wees. Om regtig te lag en pret te hê sonder om my te bekommer of ek dit reg doen of nie. Nie reg deur sonde nie, maar bekommerd oor my uiterlike voorkoms. In plaas daarvan het ek net voortdurend gebid, God gedurig bedank, niks verwag nie en was dankbaar vir alles. Gedurende al hierdie maande, voor dit, het my aardse man voortgegaan om klein "praatjies" met my te voer wat altyd eindig met die gewone Ek is lief vir jou maar as die Moeder van my kinders. Dit is toe dat Gary anders begin praat het, anders na my kyk en vreemd begin optree het. En dit was nie dat ek nie omgegee het nie, maar dat God se liefde soveel meer in my gedagtes, in my hart was en in my gedagtes om al daardie liefde aan Hom te gee deur dit aan my aardse man te gee, dat ek nie reageer nie en ek het net dankbaarheid gevoel het. Ek het reeds alles gehad wat ek nodig gehad het en liefde was al wat nou saak maak.

Helen, vertel ons HOE dit gebeur het? Het Gary net by die voordeur ingestap? Het jy vermoed of kon jy sê jy is naby aan herstel?

Dit het begin met iets wat ek gedink het niks beteken nie. Ek was so gewoond daaraan om niks te verwag nie en net te aanvaar wat voor my was, dat dit vir my net die volgende stap in God se plan was. Eendag het Gary gevra of ek na die gimnasium wil gaan. Ek het gesê ek wil graag en daarom het hy 'n dag vir ons beplan om te gaan. Ek het eers daarna besef, maar dit was die eerste keer sedert sy verjaardag dat ons weer alleen was, prys die Here! Ons het na die gimnasium gery en hy het my by sy rekening gevoeg. Toe wys die dame vir my in die gimnasium en ek het my ou gewone roetine begin. Nadat ons terug by die huis aangekom het, was hy in skok en het gevra hoekom ek nie by hom aangesluit het vir die oefensessie nie, dat hy dit vir ons bedoel het om saam te doen! Wel, ek het geen idee gehad nie en het net aangeneem dat my klein figuurtjie, ek het tot 91lb (41.2 kg) op my laagste geval, dat hy gesien het dat ek hulp nodig het. Wel dames, hy het nie! Hy het probeer om 'n pad terug te vind. Ek het toe nog nie veel daaraan gedink nie en ek het om verskoning gevra en vir hom gesê ek sal graag saam met hom wil oefen. 'n Rukkie later het hy ook genoem om bymekaar te kom om 'n "praat" te hê wat nooit gebeur het nie. In plaas daarvan het hy eendag af gelyk en ek het gevra of hy ok is. Hy het gesê hy het 'n groot besluit om te neem en hy sukkel. Ek het net vir hom gesê ek hoop dit werk in sy guns uit en hy is weg. Ek onthou nou nie hoe kort daarna nie, maar net 'n paar weke voor ons herdenking daardie jaar het ek saam met my ma inkopies gedoen. Hy het gevra of ek die kinders kan kom haal wanneer ek klaar is. Toe ek terugkom by die huis, het hy vir my 'n SMS gestuur en my gevra om te stort en reg te maak dat hy my iewers heen wil neem. Ek het net gesê ok en gereed gemaak. Dit lyk vir my so vreemd dat niks daarvan ongemaklik gevoel het nie, ek het net met die stroom gegaan en in gebed gebly. Hy het heeltyd gevra hoekom ek so kalm is, hoekom wou ek nie weet waarheen ons gaan nie, en hoekom het ek nie vrae gevra nie… hy het selfs gevra of my ma my iets vertel het.

Ek het net gereageer met, my ma weet iets?? Wel, ons het by 'n pragtige restaurant en wynmakery beland. Ons het lekker geëet en toe hy uiteindelik moed bymekaar skraap, vra hy hoe ek sal voel daaroor om weer te probeer. Wat as ons weer met mekaar probeer uitgaan? Hy het nie dadelik huis toe gekom nie en ons het probeer om stadig te gaan, maar dit was moeilik! Hy het so 3 weke later teruggetrek. Vir ons was dit moeilik om nie aan alles te probeer werk en dadelik na normaal te probeer terugkeer nie. Ons het eerder probeer om deur dinge te werk, nie om vir hom te sê wat ek wou hê nie, maar om te leer hoe om onsself op ’n liefdevolle manier omgee uit te druk. Om die huiswerk te kan verdeel, saam aan projekte te werk, onsself verenig te hou in wat ons doen, om oop te wees om mekaar te hoor en oplettend te wees om alles te gee wat ons kan. Dis uitdagend, veral om stil te bly in daardie oomblikke wanneer die drang SO sterk kan wees om hom te "leer" of bekommernis uit te druk en onthou dis die oomblikke om stil te wees en om my HM naby te hou sodat Hy kan aanhou werk in ons. Om my Hemelse Man te knus deur my aardse man te knus!

Ja en nee. 'n Deel van my het gevoel asof iets aan die kom was. Maar toe dink ek nee, veral toe ek net weke tevore deur baie moeilike tye gegaan het. Dit het op daardie stadium gelyk of my aardse man glad nie omgegee het nie, selfs wanneer ons hom in 'n moeilike oomblik nodig gehad het. Dit het so vinnig omgedraai dat ek dit toe nie verwag het nie. Maar ek onthou hoe ek daagliks gebid het, vir my Hemelse Man gesê het, dankie dat vandag nie die dag is nie, want U weet dit is nie die regte dag nie, maar loof U omdat U reeds weet watter dag die perfekte dag is. En Hy het 'n perfekte dag vir jou ook. Ek dink soms toets Hy ons om te weet of ons nie bereid is om in geduld te wag of nie, om te volhard in gebed, en dat ons nie net gaan tou opgooi wanneer dinge nie lyk of dit verander nie, of ons gang gaan nie. Soos 'n Vader toets sy kinders om te sien of hulle 'n les geleer het. Nie om gemeen te wees nie, maar vir hul eie beswil. Anders kan alles wat ons verduur het verniet wees as ons nie gereed is nie. Laat Hy jou gereed maak, laat Hy jou vrede gee wat net gevind word om Hom eerste te stel in alles. En moenie dit haastig wees nie, want om hulle by die huis te hê, is wonderlik en uitdagend. God het ons gemaak vir verhoudings en verhoudings floreer wanneer ons regtig leer om onsself deur ander aan Hom te gee. Om ander werklik lief te hê deur ons wil, ons voorkeure, ons ergernisse prys te gee en ons Hemelse Man deur ons verhoudings lief te hê. Die werk hou nie op nie, maar die belonings, selfs wanneer ons dit nie voel nie, is die moeite werd. Die beloning is Hy. Die beloning is die hemel. Vir ons en vir ons gesinne.

Helen sal jy enige van ons hulpbronne aanbeveel wat jou gehelp het?

Lees werklik die Bybel, stadig, en dink deur wat dit sê en leer om stil en stil te wees deur op Sy woord te vertrou. Om elke gedagte, elke bekommernis, elke plan te laat gaan en blindelings in Sy arms te gaan. Ek dink dit is die grootste en mees nodige hulpbron, met die besef dat Hy ons HM is en Hy is net daar en wag vir ons om net na Hom te kyk, op ons gesigte te lê en Hom te loof, stil te wees en Hom lief te hê vir ons!! O goeiste, al die hulpbronne by RMI, die lees van die boek "Hoe God jou huwelik kan en sal herstel" lei my regtig deur wat ek op my eie gesukkel het om te doen, om te verstaan ​​wat God van my vra en hoe om liefde te vind en te gee. Die getuienisse het my deur oomblikke gekry waar ek gevoel het hoe my vertroue gly. Die psalms en spreuke, ek het dit so geniet om te lees en dit het my soveel bemoediging gegee. En gee regtig elke laaste druppel van ons hoop om ander aan te moedig en te help. Selfs al is hele situasie anders, al is dit 'n ander soort verhoor. Jou tydskrif hetsy deur RMI of op jou eie.

Helen, sal jy belangstel om ander vroue te help aanmoedig?

Ja

Helen, hoe dit ook al sy, watter soort aanmoediging sal jy graag ten slotte by vroue wil laat?

Niks onder die hemel hou vir ewig aan nie, nie ons goeie tye nie, nie ons slegte tye nie, nie enige persoon se lewe of selfs ons troeteldiere nie, nie enige werk, enige gebeurtenis selfs ons suksesse nie. Alle dinge kom tot 'n einde, en so ook sal hierdie beproewing!! En as dit lyk asof dinge net erger en erger word, onthou jy ontvang een van die wonderlikste geskenke! Jy loop in die Here se voetspore! Of selfs saam met Hom! Hoeveel kon Hy vat! Hoe verskriklik elke deel van Sy passie, en tog het Hy aangehou tot Sy opstanding! Lees Job en sien hoe God herstel! God het jou geskape, Hy het jou lief, Hy voorsien vir jou, Hy verdedig jou, Hy begeer om by jou te wees, Hy het Sy enigste Seun vir jou prysgegee, sodat Hy deur Sy Seun by Jou kan wees, dat jy die Naam kan aanroep van Jesus en roep uit na jou Vader in die hemel, en Hy het 'n plek NET vir jou daar in Sy koninkryk geskep en Hy begeer net jou goed. Hy het jou aardse man geskape, Hy het hom lief, voorsien vir hom, verdedig hom, Hy begeer om by hom te wees, Hy het sy enigste seun vir jou aardse man prysgegee, sodat Hy deur Sy seun by jou aardse man kan wees, sodat jou aardse man die naam van Jesus kan aanroep en sy Vader in die hemel aanroep, en Hy het 'n plek NET vir jou aardse man daar in Sy koninkryk geskep en Hy begeer net vir jou aardse man se beswil. En God het jou aan jou aardse man gegee en jou aardse man aan jou gegee. God het vir jou albei jou kinders gegee en jou gesin geskep. Hy voorsien, beskerm en verdedig jou gesin. Hy is lief vir jou gesin! En haat egskeiding!