Adina Jacobs is 'n briljante skrywer en haar toesigverlies 'n MOET-LEES-BOEK. Elke hoofstuk ontbloot sy haar hart en sy is so goeie voorbeeld vir ons, hoe sy na haar Hemelse Man toe hardloop met elke situasie en totaal en al op die Here vertrou, maak nie saak hoe seer die siutasie is nie. Sy laat haar deur die Here lei, want sy weet dat die Here in beheer is en ek weet as ons elke situasie so moet hanteer, gaan ons ook met liefde en vrede gevul word soos wat Adina gevul was ten spyte van al die seer.
Hoofstuk 4
"Ek moes 'n beter ma wees"
Na die eerste afspraak by die psigiater om die "stem van 'n kind" te kry, wou die psigiater met my praat oor haar bevindings. Sy het basies vir my gesĂȘ dat die kinders by ons albei wil bly maar dat daar 'n paar goed is waarmee sy nie gemaklik voel nie en dat sy hulle graag nog een keer wil sien voordat sy haar finale verslag skryf. Sy het ook gesĂȘ dat sy Kevin sal bel om haar bevindinge met hom te deel en met hom te praat oor 'n ander afspraak omdat sy toestemming van ons albei nodig het. So ek het gesĂȘ ek sal toestemming gee as dit is wat Kevin wil hĂȘ.
Ek het dit nie geweet nie, maar sy het ook vir my gesĂȘ dat sy voor die eerste afspraak met Kevin gepraat het om uit te vind wat sy redes was waarom hy die kinders wou wegneem. Sy wou hom ook verseker dat sy nie aan my kant is in hierdie geval, of aan syne nie, sy is net bekommerd oor die kinders en wat die beste vir hulle is. Sy het gesĂȘ dat Kevin bang was dat ek dinge sou sĂȘ wat haar finale verslag sou raak, want ek was daar met die kinders. Maar ek het dit nooit gedoen nie, en ek het nie nodig gehad om dit te doen nieâek het my Magtige Berader gehad wat my gevoelens en bekommernisse geken het. En tydens hierdie sessies gaan die ouers nie saam met die kinders in nie, aangesien hulle een op 'n slag ingaan, so daar is geen invloed van buite wat hulle beĂŻnvloed nie.
Die psigiater het my wel gevra hoe ek hieroor voel en wat ek dink die beste vir die kinders sal wees, en ek het gesĂȘ as dit in hul beste belang is om by Kevin te bly, dan sal ek hulle laat gaan. Maar ek het my ware gevoelens en my gebede vir myself gehou, ek het net my hart teenoor my Hemelse Man uitgestort, want Hy was die enigste een wat regtig in hierdie situasie kon werk, nie die psigiater of enigiemand anders nie.
Op hierdie stadium het ek werklik "wen sonder 'n woord" omhels en 'n "sagte en stil gees." Vir 'n tydperk het ek baie slegte e-posse en kritiek van Kevin ontvang. Maar omdat ek hierdie beginsels begin toepas het, het die e-posse van Kevin opgehou. Ek het ook begin om "aangenaam te wees" toe te pas en elke belediging begin omhels en net ingestem. Dit was 'n moeilike tyd vir my, maar ek het geleer dat om stil te bly, aangenaam te wees en sag en stil te wees, slegte situasies vernietig en jou in perfekte vrede hou.
Gedurende hierdie tyd het die kinders my 'n paar vrae oor die egskeiding gevra. Kevin het met hulle gepraat toe hy vir die egskeiding aansoek gedoen het, so ek weet nie regtig wat hy vir hulle gesĂȘ het nie, ek het nooit gevra nie. Ek het niks sleg oor Kevin of die ander vrou gesĂȘ nie en net vir hulle gesĂȘ dat ek foute gemaak het tydens ons huwelik. Tot vandag toe het ek hulle nog nooit iets sleg van hul pa vertel of probeer om hul verhouding met hom te verwoes nie. My Man het regtig in my hart hieroor gewerk, en ter wille van hulle het ek geweet dit sou verkeerd wees.
Nadat hulle 'n tydjie saam met die AV deurgebring het, het my kinders op 'n stadium na my toe gekom en vir my gesĂȘ dat ek 'n beter ma moet wees en meer pret moet wees. Die AV het met hulle gespeel, en ek het sommer huiswerk en al die "vervelige" goed saam met hulle gedoen. Dit het regtig my hart gebreek, maar my Man het my herinner dat ek hul ma is en dat daar 'n groot verskil is.
Gedurende die hele proses kon ek sien dat die kinders in baie konflik was; hulle wou na hierdie nuwe skool gaan, want hulle is vertel hoe wonderlik dit is, hulle wou by hul pa bly, maar hulle was ook bekommerd oor waar ek sou bly en of ek oukei sou wees, en of hulle my nog sou sien. So, as ek wel enigiets vir die kinders gesĂȘ het, het ek hulle net verseker dat ek oukei sal wees, ek sal hulle steeds sien, en wat hulle ook al wil doen, sal goed wees, maar dat ek altyd vir hulle lief sal wees, ek sal altyd hier wees vir hulle en dat ek altyd hulle ma sal wees, maak nie saak wat gebeur nie.
Kevin het ingestem tot 'n tweede afspraak, wat vir die volgende week gemaak was, so ek het hulle geneem, en teen hierdie tyd het ek meer vrede gehad. Ek was nie meer in die totaal gebroke toestand waarin ek was tydens die eerste afspraak nie. Hierdie keer, terwyl hulle besig was, het ek weer na die kruis gegaan, maar om 'n ander rede het ek soontoe gegaan net om in die teenwoordigheid van my Man te wees en met Hom te praat. Die enigste rede waarom ek tot hierdie punt kon kom, was deur regtig na Hom vas te gryp en oor te gee, alles aan Hom te gee en op Sy plan te vertrou.
Daarna het sy weer met my gepraat en gesĂȘ dat sy 'n afspraak met Kevin en my wil maak om die situasie en haar bevindinge te bespreek. Ek wou dit regtig nie doen nie, maar weereens moes ek inskiklik wees, en die afspraak is gemaak vir die volgende Vrydagmiddag.
Voor hierdie finale afspraak moes ek regtig God soek om my te help om hierdie afspraak met Kevin by te woon. Ek het Hom regtig nodig gehad om my te help en my daardeur te lei, want in my eie vlees was ek nie in staat om dit te doen nie. Ek was bang om daar te sit en luister na wat Kevin te sĂȘ het...Maar volmaakte liefde het alle vrees uitgedryf, en gedurende die tyd wat tot daardie finale afspraak gelei het, het Hy my met Sy volmaakte liefde gevul.