Hoofstuk 7 “Vasgekeer”

“Dan sal die farao dink die Israeliete

het verdwaal en is deur die woestyn vasgekeer.

—Eksodus 14:3

 

Vandag terwyl ek teruggekom het van ‘n tandarts afspraak af, het ek ‘n kans gehad om die waarheid met my dogter te deel wat ek graag met jou ook wil deel. Dit het my aangmoedig terwyl ek haar aangemoedig het. Vandag, as jy ‘n bietjie vasgekeer voel in jou huidige situasie, glo ek, jy ook, sal aangemoedig wegloop. Dit is wat ek gesê het: 

Weet jy dat die pure absurditeit van sommige van ons situasies ‘n duidelike teken IS dat die Here iets ongeloofliks in ons lewens doen? Ons huidige krisis, spesiaal die mees onlogies, gebeur vir een goeie rede—dit is sodat Hy ‘n ongelooflike getuienis kan opbou. ‘n Getuienis wat Hy hoop ons sal deel om ander aan te moedig, en meer belangrik, om hulle te help om Hom in ‘n diep persoonlike verhouding te ken—’n verhouding wat “begin” met hulle redding.  

Getuienise is wonderlik om te hê, tog is hulle nooit maklik om deur te leef nie. Die klein krisisse wat ons maklik deurkom is skaars goed genoeg om meeste mense opgewonde te kry om die Here op te soek vir hulself. Die klein getuienisse wat ons maklik deur reis sal sekerlik nie enige groep vrouens wat ek in Kenya, of Brasilië ontmoet het betower nie. So dit was toe die Here dit goed gevind het om sommige ongelooflke getuienisse te bou vir my om te deel—wetend dat ek een dag sou reis—gouer as wat ek verwag het. 

Of ek weer om die wêreld gaan of nie, en of jy binnekort 'n nuwe land gaan aandurf wat jy nooit eers geweet het bestaan ​​nie, die Here gaan alles daaroor om byna ongelooflike getuienisse in die lewens van Sy bruide te bou. Ek kan ook persoonlik getuig van die feit dat sonder om 'n man te hê om my hand te neem en my oor die rowwe plekke te dra, die meeste van my beproewings wat ek nooit sou deurgemaak het nie - wat altyd die sleutelfokus van my getuienis is - Hom, sy liefde en hoe Hy ons dra oor die drumpels van nuwe dinge wat vir ons te moeilik is.

Nog 'n rede waarom ons beproewinge so moeilik is, is dat ons in vandag se wêreld ook meeding met televisieprogramme en flieks, virale plasings. Televisie- en YouTube-video's maak daarop aanspraak dat hulle "werklikheid" is, maar is in "werklikheid"-situasies wat meestal opgestel en opgevoer is, fiktief, om sy gehoor vas te vang. Daarom doen die Here nog groter prestasies van verbasing in die lewe van Sy bruide. 'n Bruid wat so verlief is op Hom dat sy bereid is om Hom te vertrou, wat Hom toelaat om 'n begeerte vir ander vroue (en mans) te koester om Hom en Sy liefde te vind.

So, is dit wat in jou lewe aangaan liewe bruid? Lyk jou lewe so ongelooflik, en verskriklik fiktief as gevolg van die mal beproewinge wat jy gevra word om deur te gaan?

Dit is net wat in my lewe en in ons gesin aangaan sedert die Here gekies het om 'n nuwe getuienis in my lewe te begin bou: toe my man uitstap op ons herstelde huwelik. Daar is baie, baie areas van my gesin se lewe waardeur ons gegaan het: geweldige krisisse, beproewinge, aanvalle en verraad - eerlikwaar, die lys is eindeloos. Dit het gelyk of die “vyand” teen my kom op elke terrein van my lewe: my verhoudings, my reputasie, my bediening, my finansies, en ook teen my kinders. Nietemin, terwyl ek hierdie spesifieke boek geskryf het, het ek probeer om hoofsaaklik gefokus te bly op ons finansiële krisisse en hoe Hy my daardeur gebring het.

Tog het vrae in my brein probeer klop, nie net van die vyand nie, maar van mense wat sou vra: Hoe kon enige man doen wat hy aan sy familie gedoen het? Hy het gesê dat hy deur my en ons kinders te verlaat moes geweet het dat dit massavernietiging sou veroorsaak - aangesien hy dit al een keer tevore gedoen het. Hoe kon hy in die nag slaap?

So, my vraag aan my beminde was: Is my eks-man ‘n man van die ergste soort, aangesien die aksies van hierdie soort mans hulle eie kinders in die agtervolging van hulle persoonlike wins verwoes? Of kyk ons heeltemal verkeerd hierna?

Het die Bybel nie vir ons gesê dat dit God was wat Farao se hart verhard het nie? En as Hy Farao se hart verhard het, maak dit dan regtig saak wie agter die krisis sit waardeur ek en jy tans leef? En as dit nie God was wat my eksman se hart verhard het, of jou baas se hart, of daardie vriend op wie jy gedink het jy kan staatmaak en vertrou nie, maar dit was eerder hul eie selfsug, en selfgesentreerdheid, mag ek vra: Wie buiten my sou moes bely dat as dit nie vir die Here en Sy liefde was nie, nou as Sy bruid, ek en jy op dieselfde manier sou optree?

Nou, om terug te kom na die punt, as God nie 'n Farao en sy leër gebruik het om die Israeliete in die wiele te ry nie, sou enigeen van ons dan die skeiding van die Rooi See gesien het? En as ons nie die getuienis van die Rooi See gehad het nie, hoe sou ons God en Sy beloftes in ons situasie kon glo?

Dit is wat ek en my dogter vandag net bespreek het. Dit het na vore gekom omdat ons pas van 'n konsultasie gekom het waar haar tandarts vir ons gesê het dat sodra ons deur is (in die kwessie van 'n paar weke), haar behandeling duisende dollars gaan kos. En as gevolg van die skuld wat my dogter gehad het, dat ek (as haar ma en enigste verskaffer) dit moes betaal, het my dogter na die bank gegaan, haar spaarrekening leeggemaak en 'n stapel geld in my hand gesit om te help betaal daarvoor.

Ons is almal so met God, is ons nie? Ons is so aan Hom verskuldig, en voel so skuldig om Sy gratis geskenk te aanvaar, so ons voel dat op een of ander manier, ons “iets” moet doen om te help. Tog, net soos my dogter, is ons pogings om te help so swak aangesien ons hulpbronne en vermoëns beperk is waar Syne onbeperk is. Dit is net so moeilik om die goedheid van God te begryp, van Sy vrygewigheid, omdat ons onwaardig voel om dit te aanvaar; doen ons nie?

Op hierdie oomblik soek ek die Here of ek haar geld moet aanvaar, want ek wil haar nie van 'n seën beroof nie. Tog, nog belangriker, wil ek haar nie aanmoedig om te glo dat sy God moet help wanneer Hy haar in 'n posisie plaas om Hom, en Hom alleen, nodig te hê nie.

Tans, soos ek oor en oor gesê het - word ek finansieel in die Rooi See gerugsteun, en hoe dieper ek gaan, hoe moeiliker het dit geword, amper onmoontlik geword, om dit langer vir my kinders weg te steek. Ek en my kinders het almal dit basies leer ken—daar is regtig geen uitweg nie. Dikwels, as ek regtig dink aan hoe sleg dinge is, of moet kyk hoe aaklig dinge is (wanneer ek 'n rekening betaal of na my banksaldo kyk), wil my verstand IETS doen!! En elke keer stel die Here dieselfde vraag: “Michele, wat kan jy doen?” Waarlik, my situasie is soveel meer as enigiets wat ek ooit kon doen, so dit is eenvoudig dwaas vir my om selfs te probeer. Daarom kies ek om Hom eenvoudig te vertrou.

Wat kon die Israeliete doen toe die vyand hulle langs die Rooi See vasgekeer het, aan albei kante toegemaak?

Op dieselfde wyse, hoe kan my dogter help? Wat sy kan doen om te help is hopeloos te min, en hopeloos te laat. Ons moet almal aanvaar dat ons hele familie begrawe word in onoorkomlike skuld met geen manier uit nie. Snaakse ding is, ek het geweet dat ons sou wees.

Toe ek eers begin toekyk het hoe ons finansies misluk, het die Here vir my gesê om Lasarus te onthou, en ek het onmiddellik gedink. Daardie ou was begrawe reg? Maar nie voor Hy dood is nie. So my vraag aan die Here toe en iets wat ek dikwels vra is, “Is ek dood, of is ek alreeds dood en word ek begrawe?” Ek vra omdat ek verder kyk as waar ek is en tot wanneer Sy opstanding krag arriveer! Ek wag vir Jesus om uit te roep na my toe, soos wat Hy vir Marta en Maria se broer gedoen het— “Lasarus, kom uit!” met daardie harde stem waarna ek elke dag luister om te hoor.

Die absurdity van my situasie—niemand sou dit glo as hulle die besonderhede geken het nie—maar dit is die waarheid. Dit is waarom ek weet dat dit God moes wees. So toe ek verlede Sondag begin het om in my geloof te verswak, was Hy getrou om seker te maak dat ek geweet het dit was Hy sodat ek geestelik solied was om die volgende dag in die gesig te staar.

Toe ek Maandag oggend wakker word moes ek my seun injaag na ongevalle toe om dringende versorging te kry, en soos wat jy mag verwag, ons het geen mediese assuransie nie. Twee ure later het ek by die huis gekom, net om my dogter na die tandarts toe te neem wie haar na ‘n ortodontis toe verwys het vir ‘n wortelkanaal (en ons almal weet hoe duur dit is). Toe ek by die huis kom het ek ‘n oproep van die ortodontis gekry om ‘n x-straal van my seun se verstandtande te kry om verwyder te word. En, ja, natuurlik moes hulle uitkom. Binne tien ure, was ek onder selfs meer skuld begrawe as wat ek of enigiemand hulle kan verbeel.

Dieselfde dag het ek by my dogter gepleit on NIE haar pa te vra om vir haar tandheelkunde te betaal nie. Alhoewel sy nie reguit uitgekom het en hom gevra het nie, het sy versigtig haar stiefma laat weet wat aangaan, en sy het uitgevind dat die nuus haar pa bereik het. Alhoewel dit my dogter verras het dat hy nie geoffer het om te help nie, en dat in plaas daarvan hy indirek gespog het dat hy nou tandheelkunde assuransie het en sy nuwe swaer ‘n tandarts is—het dit  my nie verras dat hy nie geoffer het om te help nie. Dit is omdat alles wat besig was om te gebeur deel van Sy plan was, ‘n plan om ons voorspoed te gee! As haar pa ons gehelp het (of as enigiemand anders gehelp het), sou dit nie wegneem van wat Hy op die punt staan om te doen nie?

Tog, later moes ek myself vra waarom het ek haar nie net toegelaat om by haar pa te pleit om hulp nie? Het ons nie die hulp nodig gehad nie? Is hy dit nie aan haar verskuldig nie—ek bedoel sy is ook sy dogter. Maar ek weet waarom. Dit is omdat of my God sal in AL ons behoeftes  voorsien of Hy sal nie. En as Hy nie sal nie, wat doen ek om op Hom te vertrou vir my redding. Ek bedoel— dit is vir die ewigheid!! 

Is dit nie die punt nie? Of ons kan op die Here vertou op alle gebiede van ons lewens, of dit is belaglik om op Hom te vertrou vir iets so permanent soos vir altyd reg? Ons praat van die ewigheid! Ter aanvulling, kom on praat oor ons wat God help. “Help God nie die wat hulleself help nie” of het Hy eerder gesê dat dit nie op grond van iets wat ons vir ons vryspraak gedoen het nie, maar op grond van sy eie ontferming” en Hy red ons voortdurend soos wat ons na Hom toe uitroep?

En as ons Hom moet help, is dit nie iets wat ons moet doen nie? Beteken dit dat ons dan, kan spog? En as dit iets wat gedoen moet wees wat benodig is, dan wat van daardie oulike Mormoonse meisie vir wie ek getuig het—haar “geloof” is ‘n taamlike goeie een soos wat geloof gaan. Is die Goeie Nuus boodskap om die Here aanvanklik te vertrou, maar dan soos ‘n mal ding te werk om ‘n hoë plek by Hom te verkry, soos om die Sabbat te hou, nie kafiëne te drink nie, ens, ens.?   

Hoe kan ek eerlik vir hierdie Mormoonse meisie vertel dat om op Hom te vertrou genoeg is, as my lewe bewys dat Hy nie vertrou kan word om in al ons behoeftes sonder ‘n bietjie hulp (of bekommernis) van my te voorsien nie?

Miskien klink dit alles te belaglik vir jou, maar dit maak vir my sin.

Ja, vrees probeer om my vas te gryp.

Rede probeer om my te verwar.

Twyfel probeer om die vrede waaraan ek gewoond is te infiltreer.

So ek grawe my vingers dieper in die spies-deurboorde sy van Hom, en gryp enige deel van Sy kledingstuk wat ek kan vind. As ek Hom nie het nie, waarlik, wie het ek? En op die ou einde, wat wil ek hê of wat het ek in elk geval nodig behalwe Hom? Hierdie huis, ‘n bediening, my reputasie?

Liewe bruid, of jy onder hope skuld is, of skande, of vrees, of bespotting, of emosionele letsels, of fisiese pyn—jy, my skat, word doelbewus vasgekeer. Hy was nie bekommerd toe dit alles begin het nie, en Hy is nie bekommerd noudat dit skielik erger begin word het. En dit is alles deel van sy glorieryke plan wat Hy vantevore geweet het en vooraf beplan het lank voor jy selfs gebore is. En alles, my liefie, is vir ‘n doel. Maar die grootste doel is sodat jy, vir wie Hy so baie adoreer, sy onmeetbare liefde vir jou, en sy onbeperkte geduld, teenoor jou, kan ervaar. 

Liewe vriendin, as jy enigiets in die gesig staar soos wat ek doen, doen wat ek beplan om te doen—kruip diep in Sy guns en Sy genade, kyk dan op en tuur aandagtig in Sy gesig van glorie wat die goedheid wat op die punt staan om te gebeur weerspieël.

 

My Sewende van Baie Finansiële Getuienisse

“Wittebrood Saligheid, Voortgesit”

In hoofstuk 5, het ek met jou gedeel hoe die Here wonderbaarlik voor my gegaan het en ‘n wittebrood opgestel het wat ‘n droom vir ‘n jong paartjie was. En soos ek genoem het, die vyand is altyd daarop uit om ons vreugde te steel as hy nie eers ons wonderwerk kan steel nie. Hy is in staat om dit te steel wanneer ons paniekerig raak en met hom saamstem wanneer dit lyk of die seën nie sal gebeur nie.

Die dag wat ek die finale paragraaf van die wittebrood getuienis geskryf het, was ek finaal in staat om die presiese datum van die vakansieoord te kry sodat ek die vlug kon bespreek. Aangesien ek weet hoe ‘n vertraging in enigiets nuwe struikelblokke bring, het ek ietwat iets verwag. Tog, hierdie een krisis het my gehelp om my geloof te rek en het sedertdien vir my ‘n nuwe en opwindende uitkyk gegee wat ek nie in staat was om aan te gryp was dit nie vir hierdie toets nie.

Terwyl ek die vlug aanlyn bespreek het, het dit uiteindelik by my opgekom dat die dollarbedrag wat op die skerm was bo en bykomend tot die 80 000 vlieënde myl was wat ek gehad het. Wat my afgegooi het, was dat die tweede twee opsies 'n hoër dollarbedrag gehad het; so ek het aangeneem dat die bedrag wat geplaas is bloot die "koste van die vlugte" beteken as 'n persoon daarvoor betaal, nie dat dit bykomende geld byvoeg wat ek moes betaal nie!

Dit is die oomblik wat die vyand ‘n partytjie in my eer gehou het. Die vyand het met my gespot, en my herinner hoe ek so opgewonde was om almal te vertel hoe goed God is, en wat ‘n grap my getuienis was wat ek nounet geskryf het. Nou, hier was ek, weereens, die grootste gek. Hy het my oor en oor herinner dat ek honderde rande sou moes betaal wat ek nie gehad het nie, “Nou wat gaan jy doen jou 'dwase vrou van God'’’?!?!

Wat anders kon ek doen? Al wat ek kon doen was om in te skakel by die klein stil stem van die Here. Behalwe, wanneer vrees jou beetkry, maak dit jou doof om van Hom te hoor. Ek wonder of dit is hoe Eva gevoel het? Toe die vyand vir haar gejok het, het haar hart gesink tot op die punt waar sy doof gemaak was tot waar sy alreeds geweet het van die goedheid van God? Ek dink dat miskien vir die eerste keer vind ek deernis en verstandhouding vir die eerste vrou en moeder van die mensdom.

Alhoewel dit soos ‘n ewigheid gevoel het, glo ek die wonderwerk het binne 24 uur gebeur wat ek Hom met hierdie krisis vertrou het. Dit het gekos dat ek diep in my geloof moes grawe om te kies om vorentoe te beweeg. Ek het vir myself gesê, “Reg, so wat? as ek moet betaal, sal ek dit betaal. Maak nie saak oor die getuienis wat nou nie so goed is as wat dit was nie. Ek, ten minste, het ek dit op papier gekry, reg? As ek dit nie weer deel nie, is dit reg. Of as ek doen, natuurlik sal ek die “klein N.S.” verduidelik aan die einde. N.S. ek moes etlike honderde rande betaal. Vir ‘n wittebrood in Hawaii is dit nog steeds ‘n goeie transaksie, reg?”

Net voordat ek aanlyn gegaan het om dit te bespreek, het ek besluit dat ek my geloof moes opbou, so toe begin ek oor alles wat die Here wonderbaarlik in my lewe gedoen het te gaan. Selfs die mees onlangse dinge wat Hy gedoen het, wanneer jy stop om aan hulle na te dink, sal dit jou geloof in Sy vemoë om “alles ten goede te laat uitwerk” en die onmoontlike te doen opbou! Dit was gedurende hierdie tydperk van algehele bombadering in my gedagtes dat ek besef het dat ek seker moes wees om ieder en alles wat die Here vir my gedoen het neer te skryf en te plaas, en dit dan te druk en dit in ‘n enkel dokument te hou sodat ek vir soveel aanmoediging kan soek as wat ek nodig het die volgende keer wat ek deur ‘n krisis gaan. Iets om vas te hou en te lees in tye soos hierdie. En saam met hierdie getuienisse van my eie, beplan ek ook om van ons RMI-webwerf van getroue bruide, soos jy, ook enige wat ek kan neerskryf wat my vriende met my gedeel het, bymekaar te maak. Ek moet voortdurend genoeg geloof bou sodat geen krisis ooit teen my kan kom om my omver te werp nie, nooit ooit nie! Maar, laat ek eers my getuienis voltooi.

Net voor ek op die webwerf gegaan het, het ek myself gevind vir die Here vra “verminder” die addisonele koste. Die eerste gedagte wat ek gehad het was om Hom te vra om dit te “elimineer,” maar my geloof kon net werklik glo vir ‘n “vermindering.” So dit is waarvoor ek Hom gevra het.

Toe ek die bladsy oopmaak, in plaas van drie opsies, het daar skeilik ‘n vierde opsie verskyn wat nie daar was die ander vier keer wat ek aanlyn gegaan het nie!!! En, dit was die laagste koste wat eerste gelys was! Eerder as duisende rande, wat ek nie gehad het nie, was die addisonele koste skielik net R877.00. Onthou, ek het gevra vir ‘n “vermindering” —so die Here het vir my gegee net wat ek gevra het!! 

Verheug, het ek dit met al my kinders gedeel wat net in die kamer langsaan was. Nietemin, om dit te bespreek het gelyk asof dit ‘n baksteen muur was, wat my na ‘n ander beginsel gelei het: Om jou seëning te win beteken dit jy moet deurdruk. Maak nie saak hoe dikwels ek probeer het nie, die webwerf wou nie my informasie neem nie en uiteindelik moes ek God nastreef vir Sy wysheid. Hy het vir my gesê om te skakel, wat beteken het dat ek oor moes begin. Wat lei na nog ‘n beginsel:

Die vyand is nie net lief daarvoor om ons belofte, en ons vreugde, te steel nie maar wanneer dit nie werk nie, hou hy daarvan om ons uit te mergel. “Hy sal teen die Allerhoogste laster en die heiliges van die Allerhoogste vervolg. Hy sal probeer om die godsdienstige feeste en wette te verander, en die heiliges van die Allerhoogste sal in sy mag oorgegee word vir die hele vasgestelde tyd” (Daniel 7:25).

Wat so belangrik is om te noteer is dat my seun en my toekomstige dogter dopgehou het hoe hierdie hele toneel afspeel. So, terwyl ek die besonderhede met hulle gedeel het, is ek altyd gou om oor my swakheid te roem dat ek nie in staat was om te glo en vra vir die addisonele fooi om uitgeskakel te word nie—maar net verminder. Maar dit het bewys om ‘n seën te wees aangesien God altyd, en vir ewig sal veroorsaak dat alles ten goede meewerk! En mag ek sê ek is vasberade om nooit weer in hierdie plek te wees nie!

Soos wat ek vroeër gesê het, ek moet regtig net een dokument vir my skep sodat ek dit maklik kan deursoek, en ek wil jou graag aanmoedig om dieselfde ding te doen. Almal van ons moet onsself toerus en bewapen met getuienisse wat aan ons vingerpunte is wanneer die vyand ons teen ons geloof tref. Somtyds beweeg die Here so gou in my lewe, ek het skaars tyd om te sit en neer te skryf wat in een dag gebeur het! Nietemin, ek sal eenvoudig op die Here vertrou om my te help om hierdie getuienis neer te skryf, en dan hoop ek om hulle in die lewens van ander te saai en hulle almal by die RMI webwerf in te dien.

Wat van jou? Hoe sal jy vaar gedurende ‘n krisis? Wees seker om elke dag, of ten minste een keer per week, al die getuienis van die RMI webwerf bymekaar te maak, maak dan seker dat hulle maklik gevind kan word en soekbaar. Wees ook seker om jou eie getuienisse te hê om te deel—begin om beproewings te verwag, kyk uit vir hulle, en floreer as gevolg van hulle! Ek belowe dat as jy wat jy het in die lewens van ander saai, aanmoediging—sal jy sien hoe jou eie geloof en seëninge groei!!

As die getuiensse in die boek gehelp het om jou geloof te bou, kopieër dan dele wat jy wil hou. Oorweeg dit om verskillende seksies te hê, soos jou persoonlike of gunsteling getuienisse om self te lees en met ander te deel. Gou sal jy meer lofverslae indien van hoe die Here jou finansieël geseën het soos wat Hy vir my gedoen het. En of jy beperk is tot ‘n vermindering of eliminasie, wees seker dat jy altyd ewe opgewonde is om oor jou swakhede te roem. Hou dit eg sodat ander verband kan hou.

Laastens, wees seker om dieselfde ding te doen deur jou verhouding getuienisse te plaas, en miskien selfs nog ‘n afdeling met die getuienisse vir fisiese genesing! Saam, as bemoedigende vrouens, sal ons die wêreld WOW met wat God kan doen—die onmoontlike!! En hoe om Hom as ‘n Man te hê beteken om oor die drumpel van moeilikhede gedra te word!!!